Sosyal fobi tanısı alan çocuklar genelde çekingen, sessiz, ürkek, içine kapanık ve utangaç olarak nitelendirilirler.
Toplum içine girmekten, bulunmaktan, izlenmekten ve dikkat odağı olmaktan aşırı derecede rahatsız olurlar.
Arkadaşları ile oyun oynamakta ve oyun kurmakta güçlük çekerler.
Okulda da yalnız çocuk olarak nitelendirilirler.
Kendilerini ifade edemez, konuşurken göz göze gelmekten kaçınırlar.
Topluluk önünde konuşmaktan ve diğer çocuklarla konuşurken rahatsız olur ve utanırlar.
Grup oyunlarına girmek istemezler.
Sınıf içinde sessiz kalır derse katılmaktan çekinir, parmak kaldırmaz, sesli okumaktan ve tahtaya kalkmaktan korkarlar.
Başkalarının önünde yemek yemez, bir yabancı ile telefonda konuşmak, bir şeyler satın almak onlar için çok zordur.
Bir grup içinde konuşurken ya da herhangi bir eylemde bulunurken aşırı sıkılır, yüzleri kızarır ve sesleri titrer.
Ergenler bu tepkilerinin anlaşılmasından rahatsız olur konuşmalarının saçma değerlendirilmesi düşüncesi ile konuşmak istemezler.
Genellikle sessiz ve uzak kalırlar.
ÇOCUKLARDA SOSYAL FOBİNİN BELİRTİLERİ NELERDİR?
–Ellerde titreme,
-Terleme,
-Kekeleme,
-Göz kontağı kuramama,
-Kalbin çok hızlı atması,
-Yüzün kızarması en tipik belirtilerdir.
SOSYAL FOBİDE MİZAÇ NE KADAR ETKİLİDİR?
Mizaç yani huy kişinin doğuştan gelen yanını temsil eder.
Örneğin; bazı çocuklar iletişim kurmak konusunda daha istekliyken bazı çocuklar daha çabuk ağlar ve huysuzlaşır.
Fobik uyaranlarla karşılaşan çocuklar ise yaşadıkları sıkıntıyı tam olarak adlandıramayabilirler.
Bu nedenle çeşitli dışavurumlarla sıkıntı yaşadıklarını bize hissettirirler.
Anksiyete, ağlama, huzursuzluk gösterme, donakalma, ebeveynlerine veya güven duyduklarına sıkıca sarılma, şiddetli korku hisseden çocukların gösterdiği davranışlardan bazılarıdır.
PEKİ NE YAPMALI?
*Okul öncesi dönemden itibaren çocuğunuzla birlikte sosyal ortamlara girin. Ona rol model olun. Konuşurken göz teması kurun. Konuşmayı ilk siz başlatın.
*Okul öncesi eğitim almasını sağlayın.
*Bazı şeyleri başarmasına fırsat verin, vesile olun. Sık sık yaşına uygun olan görev ve sorumluluklar verin.
*Birçok konu hakkında kendi fikrini ifade etmesini sağlayın.
*İyi yönlerini ve başarılarını takdir edin.
*Sosyal ortamlara girmesini ve arkadaşlıklarını destekleyin evinize misafir çağırın.
*Çekingen, utangaç şeklinde kişiliğini eleştirmeyin.Ve başkalarının yanında bundan bahsetmeyin.
*Sosyal fobik çocuklar başkalarının kendileri hakkındaki düşüncelerini zaten olumsuz yorumladıkları için onları başkaları ne der diyerek, ayıp diyerek eğitmeyin.
*Mükemmeliyetçi olmayın, neden daha iyisi olmadı diye sormayın, unutmayın sürekli eleştirilen çocuk kendini yetersiz ve güvensiz hisseder.
*Kardeşleri ve arkadaşları ile onu kıyaslamayın.
*Yaptığı her küçük sosyal adımı destekleyin.
*Okulda öğretmeninizden destek alın. Sevgi, şefkat ve sabırla; attığı her sosyal adımı destekleyin. Unutmayın zamana ihtiyacınız var.
Aslında toplum olarak sosyal fobi gelişimini destekliyoruz. Korkuyu disiplin aracı olarak kullanan bir toplumuz. Çocuklarımızın hep itaatkâr, bizim
dediklerimizi yapan bir birey olarak yetişmesini istiyoruz. Onların düşüncelerini sormuyor, onları küçümsüyor, ‘‘Sen sus, sen çocuksun’’ diyoruz.
Onların birey olmalarına fırsat vermiyor, aşırı sevgi ve şefkatten her işlerini biz yapıyoruz. Unutmayalım onlar bizim çocuklarımız ve bize emanet
yani bize ait değiller. Onları tüm kişilik özellikleriyle ayrı bir birey olarak düşünmeliyiz.
About The Author
Leave feedback about this