Çocuklarda Cinsel Eğitim Ve Cinsel Kimlik

Eşcinselliğin temel nedenlerinden biri biyolojik cinsiyete özgü cinsel kimlik geliştirememektir.
Cinsel kimlik, bireyin kendisini erkek veya kız olarak algılaması, cinsiyetinin farkında olması, bunu kabullenmesi, içselleştirmesi, cinsiyetinden dolayı herhangi bir hoşnutsuzluk içinde olmaması ve erişkin döneminde de cinsiyetinin gerektirdiği rollerini tatbik etmesi, bu beceriyi kazanmasıdır.

Her birey cinsel kimliğini erken çocukluk döneminden itibaren (1-6 yaş) anne veya babası ile özdeşim kurarak geliştirir. Özdeşim, çocuğun anne veya babasını bilinç dışı olarak taklit etmesidir.

.

Her bebek bir yaşından itibaren kız ise annesi ile erkek ise babası ile –içgüdüsel olarak- özdeşim kurar. Ve böylece 1-3 yaş arasında çekirdek cinsel kimliğini geliştirmiş olur.  Cinsel kimlik gelişimi ergenlik dönemine kadar devam eder. Stabilleşme ise ergenliğin sonunda olur.

Anne-babalar çocuğun bu heteroseksüel cinsel kimlik geliştirme sürecini destekleyebileceği gibi hatalı mesajları ile engelleyebilir de, ki o zaman da homoseksüel dürtüler ön plana çıkar. Çünkü çocuk cinsel kimliğini ebeveyninden aldığı açık ve örtük mesajları yorumlayarak geliştirir, hatta bir bakıma cinsiyetini buna göre seçer (de denebilir).

Eğer anne-baba çocuğa hatalı mesajlar gönderirşe, çocuk önce cinsel karmaşaya akabinde de Cinsel Kimlik Bozukluğuna (CKB) sürüklenir. CKB ise -müdahale edilmezse- büyük oranda eşcinsellikle sonuçlanır.

—