Ben Tanrı’nın merhametini ve büyüklüğünü gördüm.
İnsan Sevgiyle ve Merhametle Mutlu Oluyor
Fakat bunun kaynağının Tanrı, Mesih ve Mukaddes Ruh bulunduğunu idrak edemiyor.
Bu sebeple insan bunu öğrenmeli. Sevginin ve merhametin insanının özünden değil de, yüce Tanrı Mesih’in esinlenmesiyle insan ruhuna girmiş olduğu ve anlam kazanılmış olduğu bilinmelidir.
Mesih, örnek olan hayatıyla bizlere ışık meblağ, tamamımız O’nun yaşantısını yansılamak eder, saadeti ve kurtuluşu yalnızca O’nda görürüz. Önde gidenler, kişilik duygusundan sıyrılmış, tekrardan doğma ve Tanrı’nın gerçek evlatları olma yolunda kendilerini feda etmişlerdir.
Mesih İsa, tekrardan doğmamız gerektirme ettiğini söylüyor. Fakat bu lüzum, insanda mevcut olan ve uygulanması elde olmayan bir içgüdünün sonucudur. Şimdiki varoluşumuz için, tekrardan akli vicdan ile doğmamız gereklidir. İnsana akli vicdan verilmesindeki amaç, bu vicdanda keşfedilen hakiki Tanrı esinlemesidir. Gerçek hayatta bir tek buna yönelen ve yönelebilen insan buna layıktır. Hayvani yaşam ve günaha teslim olmuş yaşamı, var oluştan ibaret saymak tam bir yanılgı ve kendisini bizzat yaşamdan ve Tanrı’nın buyruğu olan sonsuz yaşamdan yoksun bırakmaktır.
Mesih İsa, tekrardan doğmamız gerektirme ettiğini söylüyor. Fakat bu lüzum, insanda mevcut olan ve uygulanması elde olmayan bir içgüdünün sonucudur. Şimdiki varoluşumuz için, tekrardan akli vicdan ile doğmamız gereklidir. İnsana akli vicdan verilmesindeki amaç, bu vicdanda keşfedilen hakiki Tanrı esinlemesidir. Gerçek hayatta bir tek buna yönelen ve yönelebilen insan buna layık sayılabilir. Hayvani yaşam ve günaha teslim olmuş yaşamı, var oluştan ibaret saymak tam bir yanılgı ve kendisini bizzat yaşamdan ve Tanrı’nın buyruğu olan sonsuz yaşamdan yoksun bırakmaktır.
”Tanrı’yı tüm kalbinle, tüm canınla ve varlığınla sev” dedi yüce Mesih, ”Bu görevlerinden birincisidir.” Yasa koyucu da Mesih’e dedi ki, ”Öyleyse ikincisi de kendi kardeşlerinizi sevmek olsa gerek.” Mesih, ”İyi keşfettin” dedi ona, ”Sende bu şekilde hareket et. Tanrı’yı ve kardeşlerini seversen, gerçek yaşamı kazanmış olursun ve Tanrı’nın yanında yerin olur” ve ekledi Mesih, ”Düşmanlarını da sev. Düşmanlarını sevmekle onu utanca boğarsın ve ekledi gerçek yaşam Mesih’in sevgisiyle yaşamaktır.”
Tanrı’ya ulaşmak, mutluluğa ermek isteyen her insan, bilincinde olmadan Rab Mesih İsa’nın yürümüş olduğu yola çıkar.
O’nu yürümüş olduğu yolun önünde görür. Tanrı’yı gerçek manada sevenler ve O’na ulaşmak isteyenler bilincinde olmadan ve Tanrı’nın evlatları ve Tanrı’nın esinlemesiyle birbirleriyle karşılaşırlar. Tanrı’yı gerçek manada tanımayanlar, O’nun merhametli bulunduğunu göremeyenler, insanların tüm günahını üzerine alan Mesih İsa’yı görmekten aciz kalan insanoğlu; kıskanç, kindar, zulüm eden kişilikler olmuşlardır.
İNSAN NEYLE YAŞAR ÖZET:
Tanrı vazifesi olarak yeni doğum yapmış bir annenin ruhunu almaktan dönen melek, insanlığa acıma için insan suretine büründürülerek dünyaya gönderilir.
Tanrı ona, insanların içinde neyi barındırdığını öğrenip kendisine dönmesini ister.
- İnsanın içinde ne barındırdığını öğren (TANRI)
- İnsana neyin verildiğini öğren (KUTSAL RUH)
- İnsanın neyle yaşadığını öğren (MESİH özetlemek gerekirse SEVGİ)
Melek bu üç bilgiyi edindiğinde, özetlemek gerekirse Tanrı’nın insanlara karşı merhametini ve sevgisini kavradığında, Göksel Baba’nın; özetlemek gerekirse Tanrı’nın yanına döner.
Melek, insanda yaşayan nedir sorusunun yanıtını buldum, der. ”İnsanda yaşayanın Rab Mesih vasıtasıyla sevgi bulunduğunu anladım. Tanrı’nın, vadettiği şeyi bana öğretmeye başladığını anladığımda oldukça sevindim ve ilk kez gülümsedim. Fakat hepsini öğrenmemiştim, insana verilmiş olan nedir ve insan neyle yaşar, daha bu biçim şeyleri bilmiyordum. Sizinle oturdum, bir yıl geçti. Tüm bir yıl aşınmayacak bir çizme ısmarlayan adam geldi, yüzüne baktım birden. Arkasındaki insanoğlunun ölüm meleği bulunduğunu gördüm. O meleği benden başkası görmüyordu, güneş batmadan meleğin onun canını alacağını biliyordum. Kendi kendime düşündüm, adam bir yıl için hazırlık görüyor ve akşam olmadan öleceğinden haberi yok.
Tanrı’nın söylediği ikinci şeyi de hatırladım, insana verilmiş olan nedir öğren. İnsanda yaşayanın ne işe yaradığını öğrenmiştim:
Tanrı’ya kavuşmak
Şimdide insana verilmeyenin ne işe yaradığını öğreniyordum. İnsana kendi gereksinimlerini bilmek kudreti verilmemiştir. İkinci kere gülümsedim. Tanrı’nın bana ikinci dersi gösterdiğine seviniyorum. Fakat daha hepsini öğrenmemiştim. İnsan neyle yaşar bunu bilmiyordum. Tanrı’nın üçüncü ve son dersi göstereceği güne kadar yaşadım.
Altıncı yıl içinde bir karı ve ikiz kız evladı geldi. Ben kızları tanıdım ve iyi mi sağ kaldıklarını işittim. Hikayeyi işitince düşündüm, evlatların hatırı için anası bana yalvarmıştı. Hanım, annesiz ve babasız yaşayamayacağını söylediği zaman sözüne inandım. Hanım kendisinin olmayan küçüklere karşı acıma ve sevgi gösterip onlar için ağlamış olduğı zaman, ben onda Tanrı’nın büyüklüğünü gördüm.
Tanrı’nın büyüklüğü
İnsan neyle yaşar bunu öğrendim. Öğrendim ki insanoğlu kendileri için kaygı çekmekle değil, Rab Mesih’in sevgisinin esinlemesiyle yaşar. Bu sevgiye vesile, Rab Mesih’in insan kalbine koyduğu sevgidir. O evlatların ihtiyaçlarının bilgisi annelerine verilmişti. Zengin insanoğlunun da kendisinin neye muhtaç olduğu bildirilmiştir. Zengin insanoğlunun da kendisinin neye muhtaç olduğu bildirilmemiştir. Bunun benzer halde, akşam olunca ayaklarına çizme mi yoksa ölüm terliği mi lazım bulunduğunu bilmek, ona verilmemiştir.
Ben insan olduğum zaman, kendim kaygı çektiğimden değil; yoldan geçen bir adamda sevgi ve acıma olduğundan kendisi ve karısı bana acıdıkları ve yardım ettikleri için sağ kaldım. Demek insan sevgiyle yaşıyor, Rab İsa Mesih’in yüreğimize koyduğu sevgiyle.
İnsan sevgiyle yaşıyor ve ne zaman öleceğini bilmiyor. Bu yüzden Rab İsa Mesih’in tüm günahkarları Tanrı’yla barıştırmak için, çarmıhını sevgiyle özdeşleştirmek gerekir.
About The Author
Leave feedback about this