Aromaterapi

Aromaterapi, bitkilerin kök, yaprak, dal, tohum, meyve veya çiçeklerinden çeşitli yöntemlerle elde edilen yağların fiziksel, fizyolojik ve psikolojik rahatsızlıkların iyileştirilmesi ve tedavisinde kontrollü olarak kullanımıdır. Temelde aromatik bitkilerden elde edilen uçucu yağların kullanıldığı bir alandır. Uçucu yağlar, tedavi edici alan dışında; kişisel bakım, kendini iyi hissetme karışımlarında, koku ve gıda sektöründe de kullanılırlar. Her ne kadar günümüzde ‘aroma’ kelimesi doğal olmayan aromaları, sentetik seansları kapsasa da aromaterapide kullanılan ürünler tamamen doğal olmalıdır.

Tarihine Kısa Bir Bakış 

Aslında aromaterapinin kökeni çok eskilere dayanmaktadır, çünkü aromatik bitkiler her zaman insanların ilgisini çekmiştir.  Çin, Hindistan, Tibet’ten Amerika’ya, Afrika’dan Eski Roma’ya kadar dünyanın pek çok farklı bölgesinde antik çağlardan beri uçucu yağların sağlık ve güzellik ile ilgili kullanımına dair bir geçmişi vardır. Medeniyetler aromatik bitkilerin özlerinin, tedavi edici güçlerini, zihin üzerinde rahatlatıcı ve canlandırıcı etkilerini değerlendirmişlerdir. Hastalıklardan korunmak ya da iyileşmek, bedeni güçlendirmek, güzel kokmak ve hatta kötülüklerden korunmak için geniş bir alanda kullanmışlardır.

Bitkisel uçucu yağların 10. yüzyılda buhar distilasyonu yöntemi ile damıtılarak üretilmeye başlanması, kullanımlarını değiştirmiş ve geliştirmiştir. Ama aromaterapi kelimesi 20. yüzyılda Fransız kimyager Rene-Maurice Gattefossé tarafından ilk olarak kullanılmıştır. Günümüzde ise eğitim ve araştırmaların yapılmasından uçucu yağların üretimine, kullanım alanlarından ilgili standartların düzenlenmesine kadar birçok otorite bulunmaktadır.

Aromaterapinin Kullanım Alanları

Aromaterapi, Estetik Aromaterapi ve Klinik Aromaterapi olarak alanlara ayrılabilmektedir. Estetik aromaterapi güzellik, bakım amaçlı olarak kullanılan parfümleri, cilt ve vücut ürünleri, kişisel bakım ürünleri, ortam kokulandırmalarını ve klinik aromaterapi ise spesifik olarak bir klinik semptomu hedefleyen tedavi yöntemlerini ifade etmektedir.

Çoğu  uçucu  yağlar  güçlü  antimikrobik  özelliğe  sahiptir. Özellikle, kekik, çöp karanfil, tarçın, yenibahar, limon  otu,  limon, okaliptüs güçlü mikrobiyolojik etkileri olan yağlardır. Uçucu  yağların  sinir  sistemi üzerinde  ferahlatıcı, sakinleştirici stres atıcı, ağrı kesici, zihin açıcı, uyutucu, kasılma ve spazmları önleyici,  yara  iyileştirici,  sindirim  ve  solunum  sistemlerini düzenleyici, düşük yaptırıcı, mikrop ve mantar öldürücü ve cilt hastalıklarını iyileştirici etkileri vardır.

Aromaterapi Yağları Nasıl Kullanılır?

Aromaterapi çoğunlukla güzel kokuların organizma üzerindeki etkisi olarak bilinse de aslında çok geniş ve zengin bir kullanım alanına sahiptir. Uçucu  yağlar çoğunlukla cilt üzerine  doğrudan  değil,  sabit yağlar ile belirli oranlarda seyreltildikten sonra uygulanırlar. Ancak, bazı istisnai durumlarda doğrudan cilde uygulama olabilmektedir. Mesela lavanta yanıklarda, çay  ağacı sivilceler üzerinde  limon nasırlarda  doğrudan  küçük miktarlarda uygulanabilmektedir. Saç bakımı için şampuana veya son durulama suyuna birkaç damla biberiye, yenibahar ve papatya yağları damlatılarak kullanılabilir.

Aromaterapide kullanılan yağların cilt, vücut ve kişisel bakım ürünlerinin içinde kullanılmasının yanısıra zindeleştirici, konsantrasyon ve dikkat artırıcı uyarıcı, gevşetici, sinir sistemini rahatlatıcı ve sakinleştirici etkileri için kullanımları mevuttur. Bunlar:

• Sıcak suya damlatılan uçucu  yağların  inhalasyonu (buğu)
• Uçucu  yağların  alttan ısıtılarak  bir  kaptan buharlaştırılması
• Sıcak  suya  uçucu  yağ  ilave  edildikten sonra banyo yapılması
• Uygun  bir  yağda çözünmüş  uçucu  yağ  ile  masaj yapılması ile  şeklinde olabilmektedir.

Uygun sıcaklıkta etkilerini gösteren bu yağların doğru dozlarda, doğru uygulama şekliyle kullanımı yağların etkileri açısından çok önemli olduğu unutulmamalıdır.